काही दिवसांपूर्वी एका कवितेच्या ग्रुप वर ‘साडी’ या विषयावर लिहिलेल्या चार ओळी —
सोडतेस रात्रीची मिठी, लपेटतेस नव्या दिवसासारखं अंगभर
निऱ्या व्यथा वेदनेच्या खोचून स्वतः शी
घेतेस पदर जबाबदारीचा, वर पिन शालीनतेची
निरखतेस आरशात माझ्यासकट संसाराचं रूप..
.
.
.
माझी उगाच तक्रार तुला नेसायला वेळ लागतो खूप…
— अभिजीत
दिलखुलास 